عروسی ترکمن ها / اوجه آش

عروسی ترکمنها پر از راز‌ و‌ رمز است که به دورانهای قدیمی زندگی آنها بستگی دارد.

یکی از مراسم های عروسی ترکمنها پس از مراسم کجاوه است که طاهر سارلی در پایان نامه کارشناسی ارشد خود بدین شکل این مراسم را توصیف می کند:

همراه با رسیدن عروس به طایفه داماد شور و غوغایی برپا می شود و زنان فامیل و همسایه ها مقداری پول به سوی کجاوه و افراد پرتاب می‌کنند و پس از این مراسم عروس را به خانه عموی داماد وارد می‌کنند. ینگه‌های عروس را در آن آلاچیق می‌نشاندند و در گوشه آلاچیق پرده‌ای به نام «توتی» می‌کشیدند و دختران و بانوان برای دیدن عروس داخل آلاچیق می‌شدند. در این موقع غذاها را در داخل بشقابهای بزرگی که به‌آن «دِوری» می‌گفتند می‌ریختند و داخل آلاچیق‌های زنان و مردان می بردند و همراه با نوشیدنی خوشمزه ای به آن «دیه چال» (دوغ شتر) از میهمانان پذیرائی می‌کردند. التبه در این مراسم هر کس به نسبت وضع مالی خود گاو یا شتر و یا گوسفندی را ذبح می‌کرد و گوشت آن را سرخ کرده و یا با برنج می‌پختند و در جلوی مهمانان می‌گذاشتند و گوشت دل حیوان ذبح شده (که معمولاً گوسفند بود) را به دو قسمت می‌کردند و آن را کباب کرده و نصف آن را به عروس و نصف دیگر را برای داماد می‌فرستادند تا بخورند به این امید که قلب و دل آنها همیشه با هم باشد و فرد دیگری حق خوردن از آن کباب را نداشت.

رسم دیگری ترکمنها در این مراسم دارند که به‌ آن «ال دگرشدرمه» یا«الّشدرمه» (دست روی دست همدیگر گذاشتن عروس و داماد) می‌گفتند که در این مراسم یکی از زنان که معمولاً خواهر یا عمه داماد است دست عروس و داماد را بر روی هم می‌گذاشت و برای خوشبختی عروس و داماد اشعاری را می‌خواندند که حاوی سفارشات زندگی و راه و رسم آن به عروس و داماد بود.

بعد از الدش دیرمک، مراسم اوجه آش برگزار می شود و آن صرف چکدرمه غذای سنتی ترکمن است که با برنج و گردن گوسفند تهیه می شود و مخصوص عروس و داماد است.

در پایان این مراسم عروس و داماد مبلغی پول در داخل ظرف می گذارند که به عنوان هدیه برای آشپز باشی است.

هر چند در برخی طوایف قلب گوسفند می پزند که وظیفه پختن آن را زن برادر داماد به عهده دارد و آن را از وسط به دو قسمت تقسیم کرده و نصفی را به داماد و نصف دیگر را به عروس می دهند تا صرف کنند و عروس و داماد پس از صرف آن هدیه ای را به زن برادر داماد می دهند.