دهم تیرماه سالروز ثبت جهانی برج قابوس بن وشمگیر بود به همین مناسبت دهم تیر را روز گنبد نام نهادند.
گنبد شهر زیبایم روزت مبارک …
اما چه غریبانه روزت را جشن گرفتیم. غروب دیروز بعد از آن که گرمای هوا فروکش کرده بود با پای پیاده به سمت برج قابوس حرکت کردم. در راه به این فکر میکردم استقبال مردم و مسئولین از روز گنبد چگونه خواهد بود و بسیار کنجکاو بودم بدانم چه مراسمی و چه تدارکاتی برای این روز درنظر گرفته شده است. در سطح شهر اثری از اینکه امروز روز گنبد است روزی که بلندترین برج آجری جهان به ثبت جهانی رسیده است نبود. نزدیک باغ ملی که شدم همشهریانی را دیدم که بالای برج قدم میزنند. وارد محوطه پارک شدم و بدون معطلی بالا رفتم. تعدادی از همشهریان آمده بودند. همه مشغول تماشای ذکر خنجر و کوشت دپدی بودند که توسط گروهی از پسران خردسال ترکمن در حال اجرا بود البته این تشکیلات به همت کمپین ” گنبد شهر زیبا ” بود که جای تقدیر و تشکر دارد. اکنون خورشید کامل غروب کرده بود و هوا تاریک شده بود. در عین ناباوری نورافکن های برج خاموش شد و بلافاصله مامورین حراست و نیروی انتظامی با حضور در محل مردم را به پایین برج هدایت کردند.
گنبدی ها دیروز روز گنبد بود. روزی که شهرتان جهانی شد. متن بالا رو نوشتم تا از جزئیات دیروز باخبر شوید. باور کنید دیروز هیچ مراسم خاصی و هیچ مسئول خاصی آنجا نبود. در راه که برمیگشتم هضم این موضوع برایم دشوار بود. امروز گله دارم از مسئولین شهرم از نماینده محترم، از فرماندار عزیز، از شهردار شهرم، از رئیس اداره میراث فرهنگی، از مردمی که حضور نداشتند و از کسانی که خیلی راحت از کنار این موضوع عبور کردند. شاید کارهای مهم تری از گنبد داشتند … گنبد شهر زیبایم ، قابوس برج غرور آفرینم روزت مبارک ، ما را ببخش که اینگونه غریبانه رهایت کردیم، ما را ببخش که تنها سنبل شهر و منطقه را به دست فراموشی سپردیم، امیدوارم که آیندگان قدر تو را بیشتر و بهتر از ما بدانند.
رسول آتابای
گنبد قابوس – دهم تیر ۱۳۹۶