جشنواره نوروزی فرهنگ و اقتصاد روستا در روستای سارجه کر ، گنبدکاووس برگزار شد
دومین جشنواره نوروزی فرهنگ و اقتصاد روستا برای آشنایی مسافران با آداب و رسوم اقوام ساکن در مناطق روستایی گنبدکاووس و نیز معرفی توانمندیها و ظرفیتهای روستایی این شهرستان برگزار شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دانشجویان و دانش آموختگان ترکمن به نقل از ایرنا، در این مراسم که روز یکشنبه در روستای سارجهکر از توابع بخش مرکزی گنبدکاووس برگزار شد، علاوه بر برپایی نمایشگاه صنایع دستی و پخت نان و غذاهای محلی اقوام، گروههای مختلف موسیقی سنتی اقوام ترکمن، سیستانی و بلوچ و آذری به اجرای برنامه پرداختند.
در این مراسم همچنین برخی آداب و رسوم اقوام ساکن منطقه از جمله آیین عروسی (کجاوه ترکمن)، هنرهای دستی و سوزن دوزی قوم سیستانی به همراه بازیهای بومی و محلی مانند کشتی آلیش و والیبال برای شرکت کنندگان اجرا شد.
بخشدار مرکزی گنبدکاووس در این مراسم گفت: این بخش با ۱۳۸ روستای دارای کد شناسایی و ۲۷ نقطه جمعیتی با مجموع ۱۶۸ هزار جمعیت بزرگترین بخش استان گلستان است.
خلیلآشور فارسیانی افزود: روستاهای این بخش ظرفیتهای فراوانی در حوزههای گردشگری، ورزشی و فرهنگی دارند که با برنامهریزی مناسب میتوان زمینه رونق و توسعه گردشگری آنها را فراهم کرد.
فرماندار گنبدکاووس در این مراسم گفت: مناطق روستایی این شهرستان ظرفیتهای فراوانی در بخشهای مختلف از جمله گردشگری دارد که باید دهیاران و شوراهای روستایی با برنامه ریزی و خلاقیت از این ظرفیتها برای رونق و توسعه گردشگری استفاده کنند.
مهدی دهرویه افزود: یکی از معیارها در ارزیابی دهیاران و شوراهای روستایی گنبدکاووس توسط فرمانداری میزان برنامه ریزی و خلاقیت آنها در استفاده از ظرفیتهای روستایی و اجرای برنامههای فرهنگی اقوام برای ارتقای فرهنگ و اقتصاد روستاها خواهد بود.
به گزارش ایرنا، شهرستان تاریخی گنبدکاووس با ۳۷۵ هزار نفر جمعیت و تنوع اقوام و فرهنگها واقع در شرق استان گلستان دارای جاذبههای گردشگری طبیعی، تاریخی و مذهبی قابل توجه از جمله برج قابوس بن وشمگیر با بیش از هزار سال قدمت به عنوان بلندترین برج آجری جهان، آستان امامزاده یحیی بن زید(ع)، سه تالاب بین المللی آلماگل، آجیگلی و آلاگل در بخش مرزی داشلی برون، بازارچه و گمرک مرزی، مجموعه سوارکاری، دریاچه مصنوعی و مراتع و دشتهای سرسبز است.
این شهرستان مرزی دارای سه نقطه شهری و حدود ۱۷۰ پارچه آبادی دارای کُد شناسایی است و حدود ۵۴ درصد جمعیت آن در روستاها سکونت دارند.